سازمان های دولتی ، متهم و مغضوب نزد گروه بزرگی از هیئت حاکمه ایران (2)

سازمان های غیر دولتی ، متهم و مغضوب نزد گروه بزرگی از هیئت حاکمه ایران (2)

آنچه در ذیل می آید نمونه ای  است از اندیشه برخی از ایرانیان در باره

مشارکت مردم در امور  :

سازمانهای غیر دولتی، یکی از ابزارهای نفوذ1394/09/03 (2)

اینکه آیا از طریق این مکانیسم ها به واقع چیز دیگری هم به داخل کره شمالی قاچاق شده یا خیر مشکوک است و مقامات امنیت مرزی باید پاسخگو باشند، اما در آزمایشی که خیریه گروه خدمات بشردوستانه بین المللی انجام داد، با موفقیت توانست تعداد زیادی انجیل را در یک محفظه مخفی در زیر یک کانتینر حمل بار پنهان کنند که روی آن با لباس های زمستانی مستعمل – کالایی که اهالی گرسنه و سرما  زده کره شمالی نیاز مبرمی به آن داشتند- پوشیده شده بود.

 

از این نقطه به بعد مسیر روایت کمی تار و مبهم می شود. بویکین در سال 2007 از پنتاگون بازنشسته شد، اما این برنامه تحت اداره یک افسر دیگری ادامه یافت که آن را به عنوان یک «برنامه مشاغل» برای دوستان بویکین توصیف کرده و به نظر می آید که اکثر آنها مثل خود او مسیحیان اوانجلیک باشند. گزارش شده که بی سیم های موج کوتاه و برخی وسایل الکترونیکی با هدف نظارت بر برنامه های اتمی و نیز شنود ارتباطات نظامی کره شمالی، توسط مبلیغین مذهبی مسیحی، مددکاران و قاچاقچیان چینی واقعا به درون خاک این کشور قاچاق شده است، اما اینکه آیا این از طریق این ابزارها اطلاعات حساسی به دست آمده یا نه روشن نیست. این عملیات در دولت اوباما نیز همچنان ادامه یافت و سرانجام در سال 2013 به آن خاتمه داده شد. اگرچه حتمی است که دونالد رامسفلد وزیر دفاع جرج بوش ازاین عملیات مطلع و آن را تایید کرده بود، اما معلوم نیست که آیا کاخ سفید در دوره های جرج بوش و اوباما هم اطلاع مشخصی از آن داشته است یا نه.

ارائه پیشینه ای از موانع معمول حاکم بر روند انجام عملیات اطلاعاتی پوششی ایالات متحده در خارج از کشور ضروری است. خیریه ای که با ابتکار پنتاگون همکاری داشت، چیزی است که از آن با عنوان یک سازمان غیر دولتی یا ان جی او یاد می شود. ان جی اوها مثل کسب و کارها یا شرکت ها سازمان یافته نیستند، هدف اولیه آنها صرفا به طور حاشیه ای به پول درآوردن مرتبط می شود و اهداف مختلفی را دنبال می کنند. آنهایی که با خارج از کشور ارتباط دارند غالبا کارکردهای خیریه ای یا آموزشی دارند.

ان جی اوها ابزاری طبیعی برای رسوخ و پوشش از سوی سازمان های اطلاعاتی محسوب می شوند، اما بهره برداری از آنها به این شکل کاملا غیرمعمول بوده است. به این دلیل که کنترل تمام بازیگران نامطلع درون یک ان جی او ناممکن است و هر گونه عملیاتی از این دست می تواند مورد سوء ظن قرار گیرد و حتی در نهایت فاش شود و در نتیجه واکنش های بالقوه ای که احتمال دارد بسیار شدیدتر از دستاورد آن عملیات باشد، خسارات زیادی به بار آید.

دولت ایالات متحده در واقع ممنوعیت هایی را متوجه به کارگیری طبقه بندی های مشخصی از افراد به عنوان جاسوس کرده است. روحانیون کمتر بنابه دلایل اخلاقی و بیشتر به این دلیل که  چنین رابطه ای هم به خود آن سازمان مذهبی لطمه می زند و هم به دولت آمریکا، چندان در این زمینه به کار گرفته نمی شوند. استفاده از یگان های صلح که بودجه آنها از پول مالیات دهندگان آمریکایی تامین می شود نیز به این دلیل که بهره برداری از آنها به طور بالقوه داوطلبان شاغل در آنها را به اهدافی برای تروریست ها تبدیل می کند، منع شده اند. استخدام روزنامه نگارانی که گزارش هایشان بالقوه باید در رسانه های آمریکایی منتشر شود نیز به این دلیل ممنوع شده که توزیع اطلاعات درباره ماجراهایی که سازمان سیا تهیه کرده، می تواند به عنوان اقدامی برای نفوذ پنهانی در آرا و سیاست های داخل ایالات متحده تاویل شوند. کنایه آمیز آنکه دولت فدرال رسما با درز اطلاعات درباره سازمان های جاسوسی مخالفت می کند، با اینکه همین کار را از طریق درز اطلاعات حساب شده از کاخ سفید و پنتاگون انجام می دهد.

 

ان جی اوها و افرادی که به عنوان خیریه هایی چون «پزشکان بدون مرز» - که اخیرا قربانی بمبارانی شدند که در قندوز افغانستان صورت گرفت-  عمل می کنند، در تئوری ممکن است مورد بهره برداری یک سازمان اطلاعاتی قرار بگیرند. اما انجام این کار می تواند خطر پیامدهای به شدت ناخوشایندی را به دنبال داشته باشد. دراین زمینه باید به مورد پزشک پاکستانی شکیل افریدی اشاره کرد که در سال 2011 برای همکاری در عملیات تعقیب اسامه بن لادن از سوی سیا به کار گرفته شد. افریدی با ارائه واکسن هایی علیه فلج اطفال به عنوان 

 

تعاون.مشارکت.انجمنها.شوراها.اتاقها:تماشا...